woensdag 8 juli 2015

Hongaarse gastvrijheid...

Dat de Hongaren van nature erg gastvrij zijn, was mij al bekend. Ze staat vaak voor je klaar en als je onaangekondigd "even" aankomt dan is het maar even of er staan wat glazen op tafel en komen er allerlei lekkernijen voorbij...

Bij ons laatste bezoek in Hongarije hebben we kunnen genieten van deze gastvrijheid. Op zoek naar wat lekkere honing kwamen we bij Etta en Zsolli, een alleraardigst echtpaar wat altijd voor je klaar staat. Zoals gewoonlijk komen we even aanwippen om te zeggen dat we in Harkakötöny zijn en als ze zin hebben om op visite te komen dat ze dan van harte welkom zijn... Maar zo eenvoudig gaat dat niet! Er wordt niet gevraagd of je tijd hebt, je wordt liefdevol gesommeerd om binnen te komen en aan te schuiven, want ze waren net wat aan het koken...
En als je dan wat mee eet en je wilt verder gaat dat niet... Eerst moeten er eieren geraapt worden want die kunnen we wel meenemen, vervolgens wordt de groentetuin geraadpleegd wat er zoal mee kan en vervolgens worden er nog een paar kleine flesjes gevuld met het goddelijke palinka..

Op onze vraag of Etta iemand kent die lekkere honing heeft, is het met één of twee telefoontjes geregeld.. Een vriendin ongeveer 5 km verder verkoopt heerlijke acacia honing en had nog wel wat, maar dan moeten we het wel komen halen want zij was wat druk.

Zo gezegd zo gedaan en zo kwamen we dan aan bij Marika, een vriendelijke dame die bij haar woning een Langos snackbar heeft.. Langos is een soort oliebolachtig iets gevuld met kwark ui en kaas... Manlief was druk bij de ketel aan het kokkerellen en hier werden we vervolgens ook weer vriendelijk verzocht om te gaan zitten en wat te drinken.. Terwijl Marika les geeft in het maken van galúska, krijgen wij ondertussen een klein voorproefje op wat er in die ketel zit te pruttelen.. Gewoon, omdat het zo lekker is. 

Na een heel aantal uren later genieten we nog na van de bijzondere middag die we gehad hebben en denken we met verbazing aan alle gastvrijheid van die middag. Het was weer een dag met een krulletje....







vrijdag 6 maart 2015

Internet..

Internet...
Zonder kunnen we al bijna niet meer en als we horen dat we op vakantie gaan en er is geen internet... nou, dan wordt er nog wel even gekeken of er elders misschien wel internet of wifi is..

En zo ben ik ook niks anders dan de gemiddelde Nederlander en vind ik het heel prettig dat ik zo  nu en dan gebruik kan maken van het internet. Het gevoel dat je op de hoogte bent van alles wat reilt en zeilt in de omgeving van werk en privé....

Nu is het in Hongarije wel al een stuk beter met het internet, maar zo optimaal als thuis helaas nog niet. Tuurlijk, in de grote steden is internet net zo snel en gebruikelijk als thuis maar op het platteland, het deel van Hongarije waar de huisjes staan, is dit iets minder gebruikelijk. Nu hebben we via via gehoord dat er internet is via een antenne, een dongel of via de schotel.. Ook de prijzen zijn erg gevarieerd...  Voor ons kwam de oplossing via Vodafone. Een router met een prepaid kaart. Geweldig! Internet! en dat in Harkakotony, het huis dat midden op de poesta ligt!... Het was even uitvogelen hoe het precies werkt, telefoon gesprekken met gefrustreerde partner maar naar een klein poosje werkte het prima! Zo... ik kon de mail weer lezen, lekker appen en volledig  op de hoogte blijven, alsof de wereld zou vergaan als ik niet bij zou blijven....

Het internet... Het is handig, praktisch en vooral tijdrovend... Soms is het dus ook best wel lekker als er géén internet is, eindelijk weer tijd voor een goed boek of gewoon lekker te genieten van de zon en natuur.....