maandag 29 augustus 2016

Werkzaamheden

Elke keer als er werkzaamheden moeten gebeuren sta ik met verbazing en verwondering te kijken hoe de Hongaarse werklieden veiligheid en ergonomisch werken zien... Zonder stevige schoenen met stalen neuzen ( is ook veel te warm..) , geen bescherming bij het zagen en een ladder, daar moet je mee kunnen lopen.

Bij  ons huis in Harkakötöny hebben we een overkapping laten maken en een portiek wat in de zomer de warmte buiten houdt en in de winter de warmte binnen. Een heel project en natuurlijk zijn zulke projecten mooi voor de lokale aannemer maar lastig om dit binnen de afgesproken tijd af te krijgen. Dit is niet de eerste keer dat dit gebeurd en zal ook niet de laatste zijn, wij gooien het maar op de charme van het land. Zo ook dus ons bouwprojectje. Er werd beloofd dat alles helemaal klaar zou zijn voor het verhuurseizoen dus 1 april ( nee geen grapje!) en we moesten ons vooral geen zorgen maken, het zou allemaal goed komen... Tja, hier wordt door ons toch met enig scepsis over gedacht, gezien de ervaringen van eerdere verbouwingen. Maar vol goede moede zijn we in mei naar het mooie Hongarije getogen...om tot de verbazende conclusie te komen dat het allemaal net niet af is..
Dus de heren mochten onder het scherpe toezicht van de vrouw des huizes aan het werk. Niet dat dat veel invloed  heeft want de vrouw des huizes heeft niet zo heel veel in te brengen voor wat betreft de werkzaamheden.

Maar goed, de heren zijn druk aan de gang gegaan en ik heb dat eens mooi kunnen bekijken, ze leveren vakwerk maar veilig? Neuhh, niet echt! Ergonomisch?Nog minder. De Hongaren hoor je er niet over, ze werken gewoon door zoals ze al jaren hebben gedaan en nog jaren zullen doen...





woensdag 8 juli 2015

Hongaarse gastvrijheid...

Dat de Hongaren van nature erg gastvrij zijn, was mij al bekend. Ze staat vaak voor je klaar en als je onaangekondigd "even" aankomt dan is het maar even of er staan wat glazen op tafel en komen er allerlei lekkernijen voorbij...

Bij ons laatste bezoek in Hongarije hebben we kunnen genieten van deze gastvrijheid. Op zoek naar wat lekkere honing kwamen we bij Etta en Zsolli, een alleraardigst echtpaar wat altijd voor je klaar staat. Zoals gewoonlijk komen we even aanwippen om te zeggen dat we in Harkakötöny zijn en als ze zin hebben om op visite te komen dat ze dan van harte welkom zijn... Maar zo eenvoudig gaat dat niet! Er wordt niet gevraagd of je tijd hebt, je wordt liefdevol gesommeerd om binnen te komen en aan te schuiven, want ze waren net wat aan het koken...
En als je dan wat mee eet en je wilt verder gaat dat niet... Eerst moeten er eieren geraapt worden want die kunnen we wel meenemen, vervolgens wordt de groentetuin geraadpleegd wat er zoal mee kan en vervolgens worden er nog een paar kleine flesjes gevuld met het goddelijke palinka..

Op onze vraag of Etta iemand kent die lekkere honing heeft, is het met één of twee telefoontjes geregeld.. Een vriendin ongeveer 5 km verder verkoopt heerlijke acacia honing en had nog wel wat, maar dan moeten we het wel komen halen want zij was wat druk.

Zo gezegd zo gedaan en zo kwamen we dan aan bij Marika, een vriendelijke dame die bij haar woning een Langos snackbar heeft.. Langos is een soort oliebolachtig iets gevuld met kwark ui en kaas... Manlief was druk bij de ketel aan het kokkerellen en hier werden we vervolgens ook weer vriendelijk verzocht om te gaan zitten en wat te drinken.. Terwijl Marika les geeft in het maken van galúska, krijgen wij ondertussen een klein voorproefje op wat er in die ketel zit te pruttelen.. Gewoon, omdat het zo lekker is. 

Na een heel aantal uren later genieten we nog na van de bijzondere middag die we gehad hebben en denken we met verbazing aan alle gastvrijheid van die middag. Het was weer een dag met een krulletje....







vrijdag 6 maart 2015

Internet..

Internet...
Zonder kunnen we al bijna niet meer en als we horen dat we op vakantie gaan en er is geen internet... nou, dan wordt er nog wel even gekeken of er elders misschien wel internet of wifi is..

En zo ben ik ook niks anders dan de gemiddelde Nederlander en vind ik het heel prettig dat ik zo  nu en dan gebruik kan maken van het internet. Het gevoel dat je op de hoogte bent van alles wat reilt en zeilt in de omgeving van werk en privé....

Nu is het in Hongarije wel al een stuk beter met het internet, maar zo optimaal als thuis helaas nog niet. Tuurlijk, in de grote steden is internet net zo snel en gebruikelijk als thuis maar op het platteland, het deel van Hongarije waar de huisjes staan, is dit iets minder gebruikelijk. Nu hebben we via via gehoord dat er internet is via een antenne, een dongel of via de schotel.. Ook de prijzen zijn erg gevarieerd...  Voor ons kwam de oplossing via Vodafone. Een router met een prepaid kaart. Geweldig! Internet! en dat in Harkakotony, het huis dat midden op de poesta ligt!... Het was even uitvogelen hoe het precies werkt, telefoon gesprekken met gefrustreerde partner maar naar een klein poosje werkte het prima! Zo... ik kon de mail weer lezen, lekker appen en volledig  op de hoogte blijven, alsof de wereld zou vergaan als ik niet bij zou blijven....

Het internet... Het is handig, praktisch en vooral tijdrovend... Soms is het dus ook best wel lekker als er géén internet is, eindelijk weer tijd voor een goed boek of gewoon lekker te genieten van de zon en natuur.....




maandag 15 september 2014

Bij de kapper...

Elke keer als we naar Hongarije gaan proberen we een bezoekje te plannen bij de kapper. Nu hebben we in Orgovány een goede kapsalon gevonden en onze kapster Tünde kent haar werk tot in de finesses.
Naast het feit dat er goed werk geleverd wordt, is het ook de plaats, net als in Nederland, waar allerlei dorpse dingen verteld worden. Zo gaat het meestal over de kinderen, wat ze studeren, hoe oud ze nu zijn, of we de school goed verhuurd hebben en zo nog meer van dit soort dingen. 
Het is dus ook een sociaal uitje met daarbij weer een uurtje Hongaarse les...
Valt af en toe niet mee om uit te leggen hoe je je haar geknipt wil hebben in het Hongaars, heb er zelfs in het Nederlands wel eens moeite mee  ...

Het is een komen en gaan in Tündes kapsalon... het is er altijd druk! Wij zijn dus niet de enigen die haar kap kunsten waarderen. 
Knippen n het aanleggen van stroom, geen probleem


Tünde in actie, SP wordt gekortwiekt..


woensdag 3 september 2014

Orgovány...

Orgovány, zo heet het dorp waar onze oude school staat. Een klein typisch Hongaars dorp met ongeveer 2000 inwoners. De belangrijkste straat loopt door het midden van het dorp en heeft aan beide kanten winkels, een bank en andere kleine cafeetjes. Gelegen in het Nationaal Park Kiskunság heeft het veel te bieden. Heerlijk wandelen in het uitgestrekte natuurgebied dat tot voorbij Bugac loopt, of fietsen, dit gaat prima in dit uitgestrekte vlakke gebied.

Voor ons is het elke keer een beetje thuiskomen als we in Orgovány zijn. De uiterst vriendelijke bevolking begroet ons als we  langs rijden en zo zijn we dan ook bekend in het dorp, de Hollanders van de Oude School. Voor vele is onze school nog een beetje "hun" school. Menigeen heeft hier de eerste lessen gehad in het lezen en schrijven.... Men kan het dan ook goed waarderen dat we het huis in de originele kleuren gehouden hebben en er geen westers opsmuk huis van gemaakt hebben.

Het meeste genieten we van het kopje koffie in het Fá Ház, een houten huis wat in Nederland al tig keer zou zijn afgekeurd door de brandweer door het brandgevaarlijke interieur. Hier komen de lokalen hun  kopje koffie ( en biertje) drinken. Vaak komen we in gesprek met een aantal van hen en proberen we in ons beste Hongaars te vragen hoe het gaat met werk en familie. Een sociaal gebeuren dus. 
De koffie is niet altijd het lekkerst maar voor de 65 cent die het kost mogen we niet klagen....



Een willekeurige straat in Orgovány

Het Fá Haz, koffie drinken en socializen

De kerk in Orgovány

Gedenk monument

Avond boven de wijngaarden

Orgovány

gedenksteen slachtoffers 1e en 2e WO